تـــوبیشتــر از هر کس می دانی
من از ارتفاع..
من از بلندی این فاصله می ترسم !
چشـــم دهان نیست که داد بکشد به داد چشـــم هـــای من برس…….!
ترس …
فرار …
گـ ـاهــی آدمـــ دلــش مـ ـیـ ـخـ ـواهـ ـد
کـ ـفـ ـش هـ ـایـ ـش را در بــیـ ـاورد…
یـ ـواشـ ـکــی نـ ـوکـ ِـ پـ ـا نـ ــوکــِـ پـ ــا از خـ ـودش دور شـ ــود!
بـ ـعـ ــد بــ ـزنـ ــد بـ ــه چـ ــاکـ ــ …
فـــرار کــنـ ــد از خــودش…!
اشک …
انگار قرار نیست با تو بی حساب شوم…
سالهاست که رفته ای اما…
هنوز هم اشکهایم دارند حسابِ “دیدنت” را با چشم هایم صاف می کنند…
بی رحمانه …
برای من این ساعت هــا جــور خاصی میگذرنــــد..
نمی دانــی !
هیچ کس نمی دانــد !
پشت نبودن هـــای تــو
زمان چـــه بی رحمانه نبضش می زند..
آرامش …
مــَرا
جــُدا کــن ٬
از اهلِ زمـیــن !
دستَــم را بـگـیــر …
مـیــخـو اهــم ٬ در دنـیــایِ آرامِــــ تـــُو
آرامـــ بـگـیــرمـــ . . .
ابر ها …
قد بلنـــدم…
اما نه آنقـــدر که
ابـــرهــا را کنار بزنــم و
ســر از کار خـــدا در بیاورم !!
قلبم …
اینــــ بـــــار ڪــــہ آمــــدے دستــانتــ را روے قلبمـــ بـــگـذار
تـــــا بفهمــے اینــــ دلــــ …
بــــا دیــــد نــــ تــــــــو نــمــے تــپـــد…
مــے لـــــــرزد …