دشتهایی چه فراخ!
کوههایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی میآمد!
من در این آبادی، پی چیزی میگشتم:
پی خوابی شاید،
پی نوری، ریگی، لبخندی.
دشتهایی چه فراخ!
کوههایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی میآمد!
من در این آبادی، پی چیزی میگشتم:
پی خوابی شاید،
پی نوری، ریگی، لبخندی.
ترس |
درد یک پنجره… |
دلخوش … |
عادت … |
مانند یک بهار … |
بهانه … |
لذت بردن از زندگی |
تاکی ز سفر باز نیایی … |
انصاف نیست … |
کجا … |
خیلی خوشکلن
love
تقدیم به او که حتی نمی داند برایش پست می گذارم:
درختان دلم را گرم کردند
زرد ـ قرمز ـ نارنجی
زمستان است
تو…
تو میتوانی دلم را گرم کنی؟
درختان فقط پاییز را دوام آوردند…
عالیست …
بی نهایت زیبا ….
از اینجا سیر نمیشم به خدا….
نمیدونید چقد خوشحالم که شمارو پیدا کردم…فضای اینجا واقعا حال و هوای منو عوض میکنه.با اینکه تابحال عاشق نشدم ولی مطالبتون بدجور به دلم میشینه.
امیدوارم همیشه باشید و باجملات کوتاه و زیباتون منو دلگرم کنید و به آینده امیدوار…
Slam mikham khili ziyad
ممنون از مطالب زیبایتان موفق باشید